Sveti manastir Hilandar, na severnoj strani Svete Gore je duhovni centar i ponos srpskog naroda već devet vekova. Istorija manastira Hilandara počinje u 10om veku, ali posle njegovog pustošenja je ustupljen od strane cara Aleksija trećeg 1198. godine srpskim vladarima Stefani Nemanji i njegovom sinu Rastku, koji su postali monasi (Simeon i Sava odnosno) i počeli izgradnju novih zgrada. Kako u 14om veku tako i sledećim vekovima manastir je cvetao i skupio bogatstvo i blaga iz carskih i privatnih donacija.

Jedan je od najvećih (prostornom) i sadrži najviše duhovnih predmeta od svih svetogorskih manastira. Osim crkve, koja je posvećena Vavedenju Bogorodice, postoji mnoštvo kapela (npr Blagovesti i Svetog Trifona), trpezarija i krila sa kelijama monaha i druge pomoćne zgrade (svratište, biblioteka i druge).

Osim bogatstva freska (u kuli Svetg Đorđa, crkvi, staroj i novoj trpezariji) manastir ima jednu od najvećih biblioteka sloveskih i grčkih rukopisa.

Današnje monaško bratstvo održava snažne odnose sa srpskim narodom koji pomaže manastir naročito posle katastrofa koje je manastir pretrpeo od raznih požara. Zaista, u poslednjom požaru Avgusta 2012. godine srpska država je poslala desetine vatrogasaca da zaštiti manastir.

Takođe, manastir Hilandar poseduje mnoštvo svetih ikona iz svih epoha od 12og veka do danas i najčuvenija je ikona Bogorodice trojeručice.

 Sveta Ikona Bogorodice Trojeručice

Posle čuda Bogorodice koja je izlečila ruku svetog Jovana Damaskina, svetitelj je rešio da postane monah u manastiru Svetog Save Osvećenog u Palestini. S njim je imao i ikonu Bogorodice Trojeručice.

1217. godine Sveti Sava Hilandarac, sin kralja Srbije Stefana Nemanje, potonjeg nazvanog Simeon,prolazeći kroz Sveti manastir Svetog Save Osvećenog dobio je sa sobom ikonu Bogorodice Trojeručice i nju je preneo u Hilandar, gde je sveta ikona ostala do 1347. godine. Tada je došao u Svetu Goru srpski kralj Dušan koji odlazeći u svoju otačbinu poneo je sa sobom ikonu Trojeručice kao blagoslov. Ikona je postavljena u svetom manastiru Studenici u Srbiji.

Početkom 15og veka, kad Srbi su bili obavešteni da postoji opasnost da budu porobljeni od Turaka, odmah su izneli ikonu Bogorodice Trojeručice iz srpskog manastira, natovali su je na leđa jednog magarca i ostavili da ga vodi tamo gde Bogorodica želi.I zaista, na čudotvorni način, ova tiha čivotinja je prešla preko cele Srbije, grčke oblasti Makedonije i došla u Svetu Goru u manastir Hilandar, gde monasi su je dočekali sa počastima i litijama. Ovaj blagosloveni magarac, po svetom predanju, tek što je ikona postavljena na oltar je pao mrtav. Do danas ova sveta ikona Bogorodice Trojeručice se smatra zaštitnik Svetog Manastira Hilandara i srpskog naroda.