Η γυναικεία Ιερά Μονή Ταξιαρχών βρίσκεται ανάμεσα σε δύο γραφικά χωριά του πανέμορφου Πηλίου, τον Άγιο Βλάσιο και τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας, σε απόσταση μισής ώρα από το Βόλο και σε υψόμετρο 650 μ., πάνω σε ένα θεαματικό εξώστη με πανοραμική θέα στον Παγασητικό.

Έλκει τις βαθύτερες ρίζες της από τα μέσα Βυζαντινά χρόνια, εποχή κατά την οποία το Πήλιο, γνωστό τότε ως «Βουνό των Κελλίων», αποτελούσε ονομαστή μοναστική κοινότητα. Η μονή έχει φρουριακή μορφή και είναι περιτριγυρισμένη από μικρό κάστρο.

Η μονή διαθέτει, εκτός από το κύριο Καθολικό (χτισμένο τον 15ο αιώνα), δύο ακόμη Ναούς εντός του συγκροτήματος των κτιρίων της. Συγκεκριμένα, ένα Παρεκκλήσι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου, στον τοπικό νεομάρτυρα Άγιο Σταμάτιο (του οποίου τεμάχιο του ιερού λειψάνου βρίσκεται στο μοναστήρι) και τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, καθώς και ένα Ναϋδριο τιμώμενο στο όνομα του Τιμίου Προδρόμου, του Μεγάλου Αντωνίου και του Οσίου Παταπίου του Θαυματουργού.

Η πρώτη άνθιση της Ιεράς Μονής τοποθετείται στον 12ο μ.Χ αιώνα. Ανδρικό μοναστήρι από την πρώτη εποχή της ιδρύσεως μέχρι το 1920 είχε μια πολυκύμαντη πορεία μέσα στο χρόνο, κατά την οποία σφράγισε βαθιά τη ζωή και την ιστορία του τόπου ως πανθεσσαλικό προσκύνημα, με την πολύπτυχη εκκλησιαστική και εθνική της παρουσία.

Στο αποκορύφωμα της αίγλης και της πνευματικής επιρροής της φθάνει κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα, επί ηγουμενίας του Οσιωτάτου Ιερομονάχου Γαβριήλ Ιωάσαφ, πνευματικού βλαστού του Άθωνα.

Μετά την οσιακή του κοίμηση, το 1911, η ιστορική Ιερά Μονή Ταξιαρχών ερημώνει από μοναχούς, απογυμνώνεται από τη μεγάλη περιουσία της και εγκαταλείπεται μέχρις ερειπώσεως, ενώ συλείται από αρχαιοκαπήλους η θαυματουργός εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ (12ου αι).

Η χάρις όμως, των Ασωμάτων Δυνάμεων και οι ευχές των παλαιών Πατέρων των οποίων τα χαριτόβρυτα λείψανα αναπαύονται σήμερα στο οστεοφυλάκιό της μονής, δεν παύουν να εργάζονται την αναγέννησή της. Το 1976 η μονή επαναλειτουργεί ως γυναικεία, με την ευλογία του τότε Μητροπολίτου Δημητριάδος και Αλμυρού και μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος μακαριστού κυρού Χριστοδούλου και με πρώτη ηγουμένη την μοναχή Θεοδούλη. Το 1988 αρχίζει να συγκροτείται η σημερινή πολυμελής αδελφότητα (25 μοναχές) με ηγουμένη σήμερα την μοναχή Νικοδήμη. Στην αναγέννηση και ανασυγκρότηση της μονής τις τελευταίες τρεις δεκαετίες σημαντικό ρόλο είχε η παρουσία του μακαριστού πνευματικού της μονής π. Αντωνίου. Το μοναστήρι πανηγυρίζει στις 6 Σεπτεμβρίου (στην ανάμνηση του εν Χώναις θαύματος του Αρχαγγέλου Μιχαήλ).

Η αδελφότητα ασχολείται με διακονήματα όπως η χρυσοκεντητική, η αγιογραφία, η ιεροραπτική, η παρασκευή λιβανιού, ενώ το πλέον ιδιαίτερο είναι η λειτουργία ραδιοφωνικού σταθμού «ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ», από τον οποίο μεταδίδονται, στα 87,5 FM, όλες οι ακολουθίες του νυχθημέρου, καθώς και ένα πλούσιο, ψυχωφελές 24ωρο πρόγραμμα ομιλιών και βυζαντινής μουσικής.

Ωράριο μονής:

ΔΕΥΤΕΡΑ – ΤΕΤΑΡΤΗ – ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ : Η μονή είναι κλειστή όλη την ημέρα. Όταν τελείται Θεία Λειτουργία, είναι ανοιχτή από 7:00 π.μ. έως 10:00 π.μ.

ΤΡΙΤΗ – ΠΕΜΠΤΗ – ΣΑΒΒΑΤΟ – ΚΥΡΙΑΚΗ : Η μονή είναι ανοιχτή: από 9:30 π.μ. έως 2:00 μ.μ. & από 5:00 μ.μ. έως 8:00 μ.μ. Όταν τελείται Θεία Λειτουργία, η μονή ανοίγει στις 7:00 π.μ.

Τηλέφωνα μονής: (+30) 24280-93590 ,  24280-94344 ,   6942085358         Email μονής: info@impt.gr 

Κύρια πηγή: Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος και Αλμυρού